ബ്ലോഗഡോക്സ്‌

സര്‍ക്കാര്‍ വേതനം തരുന്ന സമയത്ത്‌ ബ്ലോഗുന്നത്‌ പാപം. വീട്ടില്‍ ചിലവഴിക്കേണ്ട സമയം ബ്ലോഗില്‍ ചെലവഴിക്കുന്നത്‌ ദ്രോഹം. ബ്ലോഗാതിരിക്കുന്നത്‌ ആത്മഹത്യ. വീട്ടിലിരുന്ന് ബ്ലോഗുന്നത്‌ കുടുംബഹത്യ. ആപ്പീസില്‍ ബ്ലോഗുന്നത്‌ രാജ്യഹത്യ.

എഴുതിയാല്‍ മറ്റുബ്ലോഗുകള്‍ വായിക്കാന്‍ സമയമില്ല. തല്‍ക്കാലം എഴുത്തുകാര്‍ തന്നെയാണു വായനക്കാരും. അവരെഴുതുന്നത്‌ വായിക്കുമ്പോള്‍ പകരം വായിക്കാന്‍ നാലു വരി പൊട്ടത്തരമെങ്കിലും എഴുതിയില്ലെങ്കില്‍ മോശമല്ലേ. എഴുതാതെ വായിക്കുന്നത്‌ മോശമല്ലേ എന്നു കരുതി വായിക്കാതിരുന്നാല്‍ അവരെന്തിനെഴുതുന്നെന്ന് ചിന്തിക്കില്ലേ അതതിലും സങ്കടമായല്ലോ. എന്നാല്‍ വായിക്കാതെ എഴുതാമെന്നു വച്ചാല്‍ അതാരെങ്കിലും എഴുതിക്കഴിഞ്ഞ കാര്യമായെങ്കില്‍ എഴുതുന്ന സമയവും വായനക്കാരന്റെ സമയവും പാഴായില്ലേ?

ജനപ്രിയ റ്റോപ്പിക്കുകള്‍ തിരഞ്ഞെടുക്കുന്നത്‌ സ്വാര്‍ത്ഥമായ ശ്രദ്ധപിടിച്ചുപറ്റല്‍. നല്ലതെന്ന് അവനവനു തോന്നുന്നത്‌ ബ്ലോഗല്‍ നമ്മളെ മറ്റുള്ളവരില്‍ അടിച്ചേല്‍പ്പിക്കല്‍.

പഠിച്ചത്‌ പാടിയാല്‍ അത്‌ ആവര്‍ത്തനമാകും. പഠിക്കാത്തത്‌ പാടിയാല്‍ അത്‌ അബദ്ധമാകും.

പറയാനെളുപ്പമുള്ളത്‌ പറയാന്‍ രസമില്ല. പറയാന്‍ പ്രയാസമുള്ളത്‌ പറയാന്‍ കഴിയില്ല.

ചിത്രം തൂണാക്കി എഴുതുന്നത്‌ നല്ലെഴുത്താവില്ല. ചിത്രം തൂണാക്കാതെ എഴുതിയാല്‍
നല്ലെഴുത്താവില്ല. (പത്ഥ്യമുണ്ടെങ്കില്‍ മരുന്നെന്തിന്‌ പത്ഥ്യമില്ലെങ്കില്‍ മരുന്നെന്തിന്‌ എന്നു പണ്ട്‌ കേസി പറഞ്ഞില്ലേ)

ബ്ലോഗനാര്‍ക്കാവിലമ്മേ. എന്തിനിങ്ങനെ പരീക്ഷിക്കുന്നു. (അമ്മ ആരുവ്വാ പീ എസ്‌ ഈ ചെയര്‍ പേര്‍സണോ?)